Βελονισμός για Αλλεργίες

Αλλεργία, όπως λέει και η λέξη ετυμολογικά (άλλο έργο), ονομάζεται η υπερβολική αντίδραση της άμυνας του οργανισμού σαν απάντηση στην επαφή του με κάποιες ουσίες, τα αλλεργιογόνα.

Ο οργανισμός έχει αποκτήσει ευαισθησία, ερεθισμό από προηγούμενη επαφή με αυτά και σε επόμενη επαφή μαζί τους εμφανίζεται σύνολο συμπτωμάτων. Όταν αυτά τα συμπτώματα εστιάζουν στην μύτη λέγονται αλλεργική ρινίτιδα. Από την άλλη, όταν εστιάζονται στους πνεύμονες λέγονται αλλεργικό άσθμα. Όταν εστιάζονται στο δέρμα είναι δερματίτιδα, ατοπική δερματίτιδα ή έκζεμα. Όταν δε, εμφανίζεται στους επιπεφυκότες (βλεννογόνος επιφάνεια του ματιού), λέγεται επιπεφυκίτιδα.

Κάποιες φορές αυτές οι υπερευαισθητοποιημένες αντιδράσεις μπορούν να συμβούν όχι μόνο στα ίδια, αλλά και σε όμοια ή παρόμοια αλλεργιογόνα. Καλείται διασταυρούμενη αλλεργία και σαν παράδειγμα είναι η πενικιλίνη με τις κεφαλοσπορίνες (ουσίες αντιβιοτικών φαρμάκων). Η απάντηση του οργανισμού στην επαφή με τα αλλεργιογόνα, μπορεί να είναι άμεση ή συχνά συνυπάρχουν και έμμεσες χρονικά αντιδράσεις μετά από 5-48 ώρες από την επαφή με το αλλεργιογόνο.

Συμπτώματα

Καταρροή, φτερνίσματα, δακρύρροια, βρογχόσπασμος στους πνεύμονες, φαγούρα, εξανθήματα είναι μερικά από τα συμπτώματα των αλλεργιών σε μύτη, μάτια, πνεύμονες και δέρμα. Συχνά συνοδεύονται από πονοκέφαλο, αδυναμία και καταβολή σώματος, πόνο στην περιοχή της μύτης ή και ρινορραγίες, αγευσία-ανοσμία (απώλεια γεύσης και οσμής) παροδικές ή και μόνιμες.

Οι αλλεργίες αφορούν περίπου το 10% του παγκόσμιου πληθυσμού. Ως ποσοστό δεν είναι μικρό, κυρίως αν σκεφτεί κανείς ότι δεν είναι ένα επεισόδιο μόνο το χρόνο. Συχνά υπάρχουν κυλιόμενα και επαναλαμβανόμενα επεισόδια μέσα στο έτος, κυρίως την περίοδο της άνοιξης και συχνά το φθινόπωρο.

Τα αίτια των αλλεργιών δεν είναι σαφή και ξεκάθαρα. Ενοχοποιούνται συχνά:

• Μειωμένη έκθεση σε μικροοργανισμούς: Ένα υπερβολικά στείρο και καθαρό περιβάλλον δεν δίνει την ευκαιρία στον παιδικό οργανισμό να αναπτύξει σταδιακά την άμυνά του
• Διατροφή: Η ποιότητα της τροφής παίζει έναν καθοριστικό λόγο στην σωματική ανάπτυξη και στην δύναμη και δυναμική του αμυντικού συστήματος.
• Κάποιες τροφές μπορεί να είναι οι ίδιες αλλεργιογόνες ή και όχι, αλλά και να είναι υποβοηθητικές στην ανάπτυξη αλλεργιών σε άλλες. Το γαστρεντερικό σύστημα αποτελεί και είναι τμήμα του ανοσοποιητικού μηχανισμού καθώς το 70% περίπου του ανοσοποιητικού συστήματος “φιλοξενείται” στο έντερο! Το μικροβίωμα είναι το σύνολο ειδών βακτηρίων, μυκήτων και άλλων μικροοργανισμών που παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην πέψη και σαφέστατα στην σωματική άμυνα. Έλλειψη βιταμινών όπως η D, C, Ε και η έλλειψη ιχνοστοιχείων, κύρια ψευδαργύρου, μαγνησίου, χαλκού και σεληνίου διαταράσσουν το ανοσοποιητικό.
• Περιβαλλοντική μόλυνση: Η ποιότητα του αέρα, η παρουσία τοξινών και μικροσωματιδίων σε αυτόν είναι καθοριστική τόσο στην ανάπτυξη, όσο και στην διαβίωση όλων των έμβιων όντων.
• Οξειδωτικό στρες: Η αυξημένη και υπερευαισθητοποιημένη αντίδραση του οργανισμού στα αλλεργιογόνα έχει ως αποτέλεσμα αύξηση στην παραγωγή ελεύθερων ριζών οξυγόνου που προκαλεί αυξημένο οξειδωτικό στρες στον οργανισμό. Οι ελεύθερες ρίζες μπορεί να προκαλέσουν βλάβες στα λιπίδια, στο DNA και στις πρωτεΐνες του οργανισμού και φλεγμονή.
• Άγχος: Η σχέση του άγχους με την άμυνα του σώματος είναι ιδιαιτέρως στενή και πολυσυζητημένη. Σαφής η σχέση της ψυχολογικής έντασης και δερματολογικών προβλημάτων.
• Ακτινοβολίες: Βραχυπρόθεσμη ακτινοβολία από κύματα ραδιοσυχνοτήτων (π.χ T.V., κινητά τηλέφωνα, ασύρματες συσκευές) ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, η μακροχρόνια όμως ακτινοβολία το καταστέλλει. Η ηλιακή ακτινοβολία επίσης.

Θεραπεία

Συνηθισμένη τακτική είναι η χορήγηση κορτιζόνης και τα αντισταμινικά και βασικά, η αποφυγή της επαφής με τα αλλεργιογόνα. Συχνά υπάρχουν πιθανές παρενέργειες από την χρήση αυτών των φαρμάκων όπως υπνηλία, πονοκεφάλους, ζάλη, κόπωση ή πονόλαιμο. Κύριος στόχος τους είναι η καταστολή των αλλεργικών συμπτωμάτων.

Ωστόσο, υπάρχει και μία εναλλακτική: Ο βελονισμός.

Ο βελονισμός μπορεί να βοηθήσει τόσο στην ανακούφιση των συμπτωμάτων άμεσα, όσο και στην καταστολή-απευαισθητοποίηση της αλλεργίας μέσω των αυτορυθμιζόμενων μηχανισμών. Τα τελευταία 70 χρόνια μέσα από ιατρικές έρευνες υπάρχουν ενδείξεις ότι ο βελονισμός καταστέλλει και εξισορροπεί την υπερευαίσθητη απάντηση-αντίδραση που δημιουργείται με την αλλεργία. Κατά την εμφάνιση αλλεργιών στην παιδική ηλικία η θεραπεία είναι πιο σημαντική, καθώς με το πέρασμα των χρόνων οι αλλεργίες καταβάλουν το σώμα και κάνουν την άμυνα πιο τρωτή σε άλλα αλλεργιογόνα.

Με την εισαγωγή των βελονών στο σώμα μας εκκρίνονται νευροδιαβιβαστικές ουσίες που σταματούν αυτή την έντονη και υπερβολική αντίδραση του οργανισμού. Τοποθετούνται 2-10 περίπου πολύ λεπτές βελόνες στα χέρια ή στα πόδια του παιδιού για 15-20 λεπτά περίπου. Όταν το παιδί έχει ιδιαίτερο φόβο με τις βελόνες, είναι δυνατή η χρήση εστιακού Laser στα σημεία βελονισμού. Συχνά, μετά τον σωματικό βελονισμό, τοποθετούνται ημιμόνιμα αυτοκόλλητα ακιδάκια (βελονάκια) ή σπόροι ή μεταλλικά σφαιρίδια στο αυτί (ωτοβελονισμός) έτσι ώστε να γίνει κάλυψη και συνέχιση της θεραπείας σε βάθος χρόνου. Είναι ανώδυνο, ασφαλές και αβλαβές.

ο σημαντικό πάντα με τον βελονισμό είναι ότι ένας απόλυτα φυσικός και αποδοτικός θεραπευτικός τρόπος. Μπορεί και κάνει άμεση παρέμβαση με καμία παρενέργεια καθώς λειτουργεί τόσο στο παρόν επεισόδιο, όσο και προληπτικά. Ο αριθμός των απαιτούμενων συνεδριών είναι 3-10 και πιθανή υπενθυμητική επανάληψη περιοδικά. Έτσι μπορούμε να μειώσουμε ή και να σταματήσουμε εντελώς την φαρμακευτική αγωγή ανάλογα.

Η θεραπευτική σχέση είναι μία αμφίδρομη δεσμευτική σχέση με στόχο την ισορροπία. Η ποιότητα ζωής θα πρέπει και είναι το επιδιωκόμενο με την προώθηση της συνολικής υγείας και ευεξίας σε ενήλικες και παιδιά.